vrijdag 11 maart 2022

Dag 9 veertigdagentijd

Via de Petrus 40-dagen Nieuwsbrief stuitte ik op een lied van John Bell (IONA), Silence My Soul, vertaald door Andries Govaart en staat als lied 932 in het Liedboek.

Het lied verwoordt het verlangen naar echte rust en geborgenheid. Het herinnert de ziel aan wat eeuwig is en blijft: de Eeuwige. Het is God die ons werkelijk geborgen heeft, het is de hemel die ons uitzicht geeft, het is niet het aardse dat ons definitief kan verzadigen. Een lied dat de blik omhoog heft, naar God, midden in het alledaagse bestaan, naar God die de smart zelf kent.

Rust nu mijn ziel. Laat ze maar roepen,
dringen om ruimte die God toebehoort.
Smart kent haar klacht, vreugde haar zingen,
chaos vraagt een herscheppend woord.

Rust nu mijn ziel. Zoek niet onrustig
te vroege vrede, maar geef je aan God.
Voedsel is het dat niet verzadigt,
drinken te over, toch kwelt de dorst.

Rust nu mijn ziel. Dit is jouw lichaam,
jouw lastig lichaam, hoe word je weer heel?
Soms even raakt hemel de aarde;
God geve dat je ziet en weet.

Rust nu mijn ziel. Weet je geborgen,
durft te geloven, hoor: God heeft je lief.
In pijn en leed deel je in Christus,
Hij kent de smart, Hij roept: vrees niet.

John Bell

De uitvoering door The Cathedral Singers is prachtig!

https://petrus.protestantsekerk.nl/artikel/muziektip-een-lied-dat-de-blik-omhoog-heft/

Dick de Man