zaterdag 26 maart 2022

Dag 22 veertigdagentijd

Ruim twee weken geleden werd ik bij het verlaten van de markt verrast door het carillon van de Grote Kerk. Er werd Dona nobis pacem gespeeld. Toen het tot me doordrong waarom het gespeeld werd, ontroerde mij dat. Lopend door het Valkenberg kon ik lange tijd met het carillon meezingen. Ik had het gevoel dat ik zingend liep te bidden.
De zondag erna werd in de Markuskerk een filmpje getoond waarin dit lied gezongen werd bij de Brandenburger Tor in Berlijn door een hele grote groep mensen. Het raakte mij opnieuw. Zo'n lied kent geen grenzen en zorgt voor een enorme verbondenheid.
Hoe mooi zou het zijn, als dit lied in deze tijd heel vaak in de openbare ruimte zou klinken en spontaan meegezongen zou worden...
De opname vanuit Berlijn is hier te bekijken.

Henriëtte Rusch